12e blog estafette Akke Faling

“Oosterwold, het plezier van zelf maken en de voldoening die dat geeft.”

Bijna dagelijks zeggen we tegen elkaar hoe blij we zijn dat we hier wonen. Het fijne huis dat we hebben, de grote tuin aan de bosrand, alle ruimte voor Wolf om rond te crossen op z’n fiets en voor Mees om achter de lammetjes aan te kruipen. Tussen de liefste buren, met lage maandlasten en ook nog dicht bij Amsterdam, vrienden en (schoon)ouders.

Maar hoewel superfijn, en haast een beetje ongelofelijk dat we dat allemáál hebben (we zijn jaren opzoek geweest en de keuze leek grofweg óf heel ver weg óf onbetaalbaar), zijn er drie dingen die misschien nog wel zeldzamer zijn, en voor mij echt horen bij Oosterwold.

Vrijheid
Wat ik misschien wel het meest bijzonder vind, is dat de overheid mij in dit project in beginsel behandelt als een volwassen mens, die eigen keuzes kan maken en verantwoordelijkheid kan nemen. Niet alleen voor mijn eigen huis, maar ook voor het gezamenlijk belang van de directe leefomgeving, zoals wegen en andere voorzieningen. En hoewel het in de uitvoering natuurlijk zoeken is, vind ik het een heel goed idee om mensen de mogelijkheid te geven zélf vorm te geven aan hun leven en directe leefomgeving. Die vrijheid líjkt er te zijn met alle keuzemogelijkheden, maar het is meestal een selecte groep die bepaalt hoe iets eruit moet zien en eraan verdient. Dat geldt bijvoorbeeld voor woningbouw (met alle standaard rijtjeshuizen) maar ook voor onderwijs (waarin alle kinderen door hetzelfde gestandaardiseerde programma geleid worden) en voedselvoorziening (waarin kromme komkommers en te kleine appels niet verkocht mogen worden).Zelf vorm mogen geven aan basale dingen als wonen, eten en onderwijs, op een manier die recht doet aan de mensen die het direct aangaat, is voor mij een essentiële vorm van vrijheid.

Zelf maken
Het tweede dat voor mij echt verbonden is met Oosterwold, is het plezier van het zelf maken en de voldoening die dat geeft. In een maatschappij waarin cognitieve vaardigheden meer gewaardeerd worden dan praktische (wie is er ooit op het discutabele idee gekomen om te spreken over ‘hoog’ en ‘laag’ opgeleid in plaats van theoretisch en praktisch), ervaar ik het als een voorrecht om de dingen die ik zelf nodig heb zelf te kunnen maken. Zelf een huis bouwen is een van de tofste dingen die ik ooit gedaan heb. Weinig geeft zoveel voldoening en vertrouwen als het maken van iets dat zo concreet en essentieel is.

Daar komt bij dat vrijwel iedereen die ons dierbaar is heeft geholpen. Dit huis is niet gemaakt omdat het moest, maar met liefde en plezier. En af en toe droom ik ervan om op reis te gaan, naar het bos ergens in Rusland, waar ooit de bomen groeiden die nu ons dak dragen.

Stadslandbouw
En tot slot, stadslandbouw. Voedsel verbouwen zonder kunstmest, pesticiden en liters diesel. De hele dag buiten kunnen zijn. Niet alleen als hobby, na acht uur in een vierkant gebouw met tl-licht en airco, maar gewoon altijd. Ik besloot er mijn baan voor op te zeggen en er mijn werk van te maken. Sinds een paar weken is TUIN MOES een feit.

Als je het leuk vindt om een kijkje te nemen in onze tuin, klik dan hier.