20e blog Mariken de Vries

Mariken de Vries: “Ik heb het nog nooit gedaan dus ik weet zeker dat ik het kan!”

Marijke, dankjewel voor het overdragen van het stokje voor de estafette. Je was een fijne Yoga“juf” en we zijn nog steeds op zoek naar een nieuwe!

Mijn eerste kennismaking met Oosterwold was in 2017. Via een vriendin hoorde ik voor het eerst over het project Kavel i-180 in Almere/Oosterwold. Woonachtig in Noordwijk reed ik met mijn toenmalige vriend op een regenachtige dag eens die kant op. We vonden een prachtig open veld bij het Kathedralenbos en dachten; “dit is een prachtige plek om een paar mooie houten huizen te bouwen!” Achteraf bleken we op de Open Groene Kathedraal van Marinus Boezem te hebben gestaan, we moesten erom lachen, geen wonder dat die magische plek zo goed voelde.

De Kavel i-180 bleek een eindje verderop te liggen, tegen de bosrand aan en met zicht op wat de Eemvallei zou worden; het bleek een nog veel mooiere plek vanwege het fantastische uitzicht.
Alles liep anders; onze relatie ging voorbij, mijn huis in Noordwijk was al verkocht en ik ging terug richting het Gooi waar ik jaren heb gewoond met mijn 3 zonen, die nu allen in Amsterdam wonen. Helaas… het huizenproject ging de ijskast in. Een verdrietige maar leerzame periode en zoals Leonard Cohen ooit al zong: “the crack is where the light gets in”.

En zo gebeurde het dat ik op wonderbaarlijke wijze, via Funda en Leukehuizen.nl van Jorien van Santen, toch wéér bij Kavel i180 uitkwam en ik besloot het project alleen te gaan doen. Opgegroeid in de Achterhoek wilde ik graag weer buiten wonen, mijn droom was om een houten huis te bouwen, en zoals Pipi Langkous (een idool uit mijn jeugd) altijd zei; ‘ik heb het nog nooit gedaan dus ik weet zeker dat ik het kan!’. Zo gezegd zo gedaan en met dank aan de firma Kvist ben ik op 17 januari 2020, toen nog samen met mijn hond Osje, verhuisd naar mijn minivilla aan de Reimslaan 167, het huis zit als gegoten, een houten huis ademt met je mee.

Alleen meneer Nillson en Witje ontbreken nog (zoals bij Pipi in Villa Kakelbont), Tommy en Annika zijn vervangen door andere buurmeisjes en -jongens van onze VVE Boezemburen aan de Reimslaan. We hebben veel lol met en zorg voor elkaar, het raakt aan het ‘Naoberschap’ wat ik ken uit de Achterhoek. En dan bakt mijn buurvrouw Karin Fienig ook nog iedere zondag Frans brood en taarten op verzoek; de fietstochtjes naar de Frietkraam op vrijdag in de zomer niet te vergeten! Op 21 juni 2020 hebben we een heerlijk Italiaans Midzomernachtdiner met elkaar gekookt, daar gaan we een traditie van maken!

Kort na mijn verhuizing brak de Corona-crisis uit, daardoor werd het contact met de buren juist intensiever, iedereen was veel in en om het huis en mijn zonen en ik hebben hard gewerkt om van een enorm perceel klei een tuin van te maken. Na jaren een cateringbedrijf in Laren te hebben gerund samen met een vriendin vind ik het fijn om mijn eigen groenten te verbouwen en een boomgaard te realiseren; ook dat lukt heel goed op de vruchtbare klei hier.

Alles lijkt te stromen en bloeien hier op de zeebodem… en ik ga met de stroom mee.

Na de verhuizing en de lockdown heb ik weer tijd om mij op mijn praktijk voor Cranio Sacraal therapie te richten. Er komen inmiddels een aantal cliënten uit Oosterwold voor sessies op de tafel, mede dankzij mijn rondgedeelde flyers. Cranio Sacraal therapie is een complementaire geneeswijze en effectieve therapie bij onder andere stress gerelateerde klachten (en zoveel meer) waarbij met overwegend zachte technieken meer mobiliteit en ontspanning in het lichaam wordt gecreëerd. Mocht je interesse hebben, kijk gerust eens op mijn website: (https://www.praktijkmarikendevries.nl).

Kortom, ik ben dankbaar dat ik hier mag wonen en ik kijk hoopvol naar de toekomst en de mooie dingen die op mijn pad gaan komen hier op Oosterwold, een mooie plek om opnieuw te beginnen, te leren en te helen!