46e Estafetteblog met Rosalie

”We woonden al 15 jaar in Almere toen we in 2018 voor het eerst van Oosterwold hoorden. We namen een kijkje en zagen de eerste pioniers bezig met het verwezenlijken van hun droom. Niets voor ons dat pionieren, dachten we toen nog, maar we bleven maar terugkomen naar die mooie plek in Almere. ‘Ach, inschrijven kan geen kwaad’, zeiden we daarna. En zie hier, 5 jaar verder wonen we in het prachtige Oosterwold. Elke dag stoten we elkaar aan en geloven we nog steeds niet dat alles gelukt is en dat we hier mogen wonen.”  

”Wat hebben we een geluk met de buurt waar we in terecht zijn gekomen. We noemen het ook wel eens onze commune. De mensen om ons heen zijn meer dan alleen gewone buren. De kinderen rennen en spelen in alle tuinen, komen bij elkaar over de vloer. Als er gereedschap nodig is, heeft een buurman altijd wel iets in zijn schuur liggen. Of je mist net een ei voor in je gerecht en de buurvrouw komt met een vers gelegd eitje van haar kippen langs. Er wordt voor de buurt gekookt, er gaat een kledingtas rond met tweedehands kleding. Allemaal kleine dingen die we enorm waarderen en echt zien als een grote toevoeging aan het wonen in Oosterwold.  

”We zijn beiden erg fan van de jaren twintig bouwstijl uit de vorige eeuw en Mies van der Rohe is onze favoriete architect. Met die gedachte is Steffan gaan tekenen en al snel vonden we de juiste architect, die ons idee uitwerkte tot een geweldig mooi huis. Na een jaar bouwen zijn we bijna drie jaar geleden hier komen wonen.” 

”We houden beiden van tweedehands design meubelen en speuren Marktplaats en Whoppah af om ons huis in te richten. Dat is een proces, want er hangt nog steeds geen schilderij aan de muur die we beiden mooi vinden. Nu de lente weer begint genieten we extra van alle buitenruimte. Ik ga weer met de moestuin aan de slag, Steffan maait het gras en onze zoon Samuel voetbalt met de buurkinderen tot het donker wordt. En ja, het was soms een pittig proces, met keuzestress, tegenvallers (we hadden een enorme lekkage net nadat het huis was opgeleverd en we hebben een half jaar in de woonkamer moesten bivakkeren) en onenigheid, maar we zijn ervan overtuigd dat we nooit meer zo’n fijne plek en woning ergens anders kunnen vinden.”