34e-blog Tjalf Bloem: ”Wij bouwen ook wel huizen, maar voornamelijk bouwen wij aan onszelf”

Mijn avontuur in Oosterwold begon in juni 2015: ik kampeerde met mijn kinderen een paar weken op De Kemphaan. Iemand kwam naar mij toe en vroeg me of ik misschien een kloofbijl had. Een kloofbijl had ik niet, maar de polderpionier, zoals hij zichzelf noemde, had wel iets voor mij: de Structuurvisie Oosterwold. Die heb ik in één avond uitgelezen en de volgende dag een afspraak met gebiedsregie gemaakt. De tijd hierna zou een rollercoaster worden. Omgevingsvergunningen, bouwbesluiten, bestemmingsplannen, onderzoeken, deadlines.

Wat mij vooral aansprak was de vrijheid. Zelf je huis in het midden van nergens bouwen. Misschien wel vergelijkbaar met de pioniers die vroeger de woeste gronden ontgonnen, of de pioniers die in de VS naar het Westen trokken. Ik had een beetje geproefd van zo’n soort vrijheid. Na mijn scheiding heb ik een aantal jaar op de campings in het Kotterbos en op De Kemphaan gewoond. Ik herinner mij nog de mooie gesprekken bij het kampvuur met wildvreemden. De man met zijn straatverbod, de Zuid-Afrikaan, de gepensioneerde militair die per fiets op weg was naar Santiago de Compostela.

Een ontmoetingsplek bouwen

Behalve een huis, wilde ik dus vooral ook een ontmoetingsplek bouwen. In 2015 waren alle kavelsoorten nog beschikbaar en een landschapskavel paste het beste bij mijn ideeën. Veel grond voor ruimte om mij heen en de mogelijkheid, nee de verantwoordelijkheid, om een mooi landschap in te richten voor de bewoners. De helft van mijn kavel bestaat dan ook uit een openbaar bos met daarin een wandelpad. En een amfitheater, nog niet af ik zoek nog trottoirbanden en grote tegels. In 2016 was het bestemmingsplan nog niet van kracht. Er was dus veel onduidelijk: wat mag wel, wat niet, hoe kan dit, en wie zou hier iets over weten? Dagen en nachten zwoegen op ambtelijke stukken, verordeningen, regels. Als ik het echt niet meer wist, dan toch maar Ivonne, de gebiedsregisseur vragen. En al was het zondagavond, een antwoord kwam er. De behulpzaamheid van de overheid in dit experiment was opmerkelijk. En die heeft enorm bijgedragen aan het slagen van mijn initiatief.

Zelf bouwen

Ik wilde zoveel mogelijk zelf bouwen. Maar ik ben geen aannemer, en ook geen constructeur. Terwijl je op deze schaalgrootte, zeker ook omdat een bank het moet financieren, zekerheden nodig hebt. Daarom heb ik ervoor gekozen om casco twee schuren neer te laten zetten. Wind en waterdicht. Zelf heb ik de buitengevels, de isolatie, de binnenwanden en de installaties gedaan. Nou ja gedaan, ik heb net vorige maand de keuken geïnstalleerd. En het is nog lang niet klaar. Een huis bouwen kost veel tijd. Ik had op 3 jaar gerekend, maar het worden er wel 6, of eh… 7. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik gestart ben met het inrichten van het openbare landschapsdeel. Samen met mijn partner, kinderen en anderen hebben we inmiddels wel zo’n 2.000 bomen en struiken geplant.

Tjalf Bloem

Oosterwold, experiment van extremen 

En wat blijkt: Oosterwold gaat eigenlijk helemaal niet over het bouwen van huizen. Dat denken veel mensen (en programmamakers), maar dat is niet zo. Niks planologisch experiment: Oosterwold gaat over het bouwen van een gemeenschap. Eerder een sociaal experiment dus. ‘Mensen maken de stad’ is het credo van Almere. Pas hier in Oosterwold ben ik dat echt gaan begrijpen. Het bouwen van een stad is niet het op elkaar stapelen van stenen. Het bouwen van een stad is samen, met wildvreemden, lief en leed delen. Elkaar opzoeken, elkaar helpen en soms ook elkaar dwars zitten. Dan moet je nog wat loslaten. Nergens heb ik dat zo positief ervaren als in Oosterwold. En het gaat hier in de extremen. De ene dag brengt een buurvrouw een bakje eten als ik ziek ben, de andere dag staat er een deurwaarder met een dagvaarding van een projectontwikkelaar op de stoep. Het kan hier, het gebeurt hier. Allemaal. 
Oosterwold: experiment van extremen, hollen en stilstaan. Wij bouwen ook wel huizen, maar voornamelijk bouwen wij aan onszelf. Dit levert behalve prachtige huizen, ook prachtige mensen op. Ik ga nu weer even verder met mijn huis. Volgend jaar hoop ik jullie te ontmoeten in mijn amfitheater. Bij een concert, een lezing, een drumcirkel… 

Fijne kerst, en een mooie jaarwisseling

Tjalf Bloem, Het Rode hoekje. 

Blog estafette

44e estafetteblog met Neeltje en Wout
43e estafetteblog met Wim Janssen
42e blog met Thomas Janssen en de Amsterdamse jongens
41e blog met Peter de Boer en Judith Lodewijks
40e Estafette-blog met Robert Verhoeve en Madelon Schaap
39e Estafette-blog met Myka Engels
38e blog met Karine van der Zon
37-blog Jessy Straafhof en Tom Veldhuizen
36e-blog Patrick van Strien;Stap voor Stap
35e-blog Janno Bulten: ‘Geen twijfel, dat gaan wij doen!’
34e-blog Tjalf Bloem: Wij bouwen huizen maar voornamelijk aan onszelf
33e-blog Kirsten de Wit:”Aan het bos wonen en eigen natuurgebied creëren is een droom
32e-blog Joost Fluitsma: Oostewold bood ons de kans om te ontspullen en parttime boer te worden
31e-blog Niko Sinnige: Dan schrijf je je toch gewoon in
30e-blog Mirja en Jop: ”Met z’n alle bouw je een huis
29e blog Hanneke de Witte: “Dit hadden we van tevoren niet kunnen bedenken”
28e blog Petra Meirink: “Onze droom in Oosterwold”
27e blog. Barbara Wendt: Wáár gaan jullie wonen?
26e blog. Noël Ebbing en Joyce Goede: Boerder-ei aan de Zeebodemkolonistenweg
25e blog. Marc Kauffman ‘It takes a village to build a house’
24e blog. Barbera van Schaik ‘‘Een volkstuin, maar dan een beetje groter’
23e blog. Bart Corduwer ‘Gevecht met de wind’
22e blog, Erik Kijne ‘Asfaltboer’ in Oosterwold
21e blog, Petie Zantvoort ‘Voor een deel zelfvoorzienend zijn’
20e blog, Mariken de Vries ‘weet zeker dat het kan’
19e blog, Marijke en Bokke “Op je kop in de groene container’
18e blog, Helga en Waldo ‘Ik vertrek’
17e blog Erik en Jill ‘Droomthuis’
16e blog, Jos Bregman, atelier
15e blog, Vliervelden pluktuin
14e blog, Jacqueline de Ruiter: ‘Kracht uit klei’
13e blog Jaap Vermue: Live-to-be
12e blog Akke Faling: ‘Het plezier van zelf maken’
11e blog. Eric Kooijman: “Oosterwold voelt als een mini-samenleving”
10e blog. Sara van der Kooi: “Het samenleven met deze groep fijne mensen heeft ons leven verrijkt”
9e blog. Annemarie Sneyers: “Stadsmeisje heeft beste wel heimwee”
8e blog. Michiel de Vries: “Dat ene fruitboompje zijn er 18 geworden’
7e blog. Michelle van Zon: “Verhuizen naar Almere?”
6e blog Tamara Bresser: “Of we handig waren?
5e blog Lioba Wattimena: “Toen begon het werk pas echt”
4e blog Willemien Hellemans: “Ons stukje moederland”
3e blog Soemitra Hermelijn-Brinkman: “Catch that Dream”
2e blog Loes Walsteijn: “Vallen, opstaan en doorzetten”
1e blog Ibolya Moor: ‘ont modderen’ van je huis is een ware uitdaging

41e Blog-estafette met Peter de Boer en Judith Lodewijks ''De groene toekomst straalt ons tegemoet''

Waterberging, sloten en vaarten Hoe zit het met het watersysteem Over waterberging, sloten en vaarten
Zicht op archeologisch verleden Zicht op archeologisch verleden Reis aan de hand van een indrukwekkende tijdlijn door het gebied
Wim van Leeuwen met duif - Uniek leven De rijke oogst van stadslandbouw Stadslandbouw verrijkt je wijk en je leven.
Groen: laat je inspireren Paden en groen: laat je inspireren Kansen voor originele en creatieve oplossingen

Steentijdwildernis Steentijdwildernis Toolbox voor inrichten en visualiseren van steentijdvindplaatsen.

Duurzaam: Aardgasvrij ecohuis Duurzaam: aardgasvrij ecohuis Je kunt grote of kleine stapjes zetten in de richting van een duurzaam huis.
De spelers van Oosterwold De spelers van Oosterwold Het bijzondere proces van bottum-up gebiedsontwikkeling. Een film van Marit Geluk.