3e blog Soemitra Hermelijn-Brinkman: “Catch that Dream”

Wij hebben het stokje van de blogestafette mogen ontvangen van onze geweldige buurvrouw Loes, wat zijn we toch blij met een buurvrouw als zij! In het voorjaar van 2015 hoorde ik voor het eerst over het project Oosterwold in een uitzending van VPRO’S Tegenlicht. Al meteen dacht ik dat is wat ik wil, dat is wat ik zoek, dit is hoe ik dacht dat de wereld zou zijn als ik later groot ben. Razend enthousiast vertelde ik het concept aan mijn man die het idee meteen geweldig vond maar de plek veels te ver van Amsterdam. We lieten het rusten maar het kwam van meerdere kanten steeds terug op ons pad. Toen in het najaar van 2015 mijn ouders, die woonachtig zijn in Frankrijk, zeiden dat ze nu ze ouder worden weer een plek in Nederland wilde zoeken dacht ik meteen this is it. Dit is het laatste duwtje dat we nodig hebben, dit is wat we moeten doen!

Zo was het idee geboren om een kangoeroe woning te gaan bouwen; een huis voor ons zelf en een huis voor mijn ouders. Waar ze kunnen verblijven als ze in Nederland zijn en waar ze kunnen wonen als ze straks oud zijn, niet meer op en neer naar Frankrijk kunnen en verzorging nodig hebben. Dan kunnen wij voor ze zorgen.

We zijn heel enthousiast aan de slag gegaan met het ontwerpen van het huis, het indelen van de kavel en het berekenen van de kosten. Tot op de dag van vandaag lijkt het iets te moois om waar te zijn en toch is het ook zo duidelijk dat is wat wij altijd al voor ogen hadden. Geheel eigenhandig een huis bouwen, geheel eigenhandig een zelfvoorzienende plek creëren voor ons gezin, familie en vrienden. Wij zijn super dankbaar voor onze nieuwe leefomgeving samen met zoveel fijne mensen om ons heen.

Het geheel zelfbouwen is een hele uitdaging en een behoorlijke oefening in geduld, maar het is geweldig om te zien hoe we van niets iets moois creëren. Natuurlijk is er frustratie geweest en dan vooral naar bepaalde leveranciers en helaas de gemeente L Ik vond het heel heftig om te merken dat het zo vaak over geld gaat in plaats van over de mensen of de kwaliteit van het product en de geleverde werkzaamheden. Maar het zijn ook juist die ervaringen geweest die mij de bevestiging gaven dat we er goed aan doen om zoveel mogelijk zelfvoorzienend te gaan leven. We willen het liefst zo min mogelijk met instanties te maken hebben en zo min mogelijk vaste lasten.

Het echte creëren geeft mij een heel goed gevoel. Het feit dat we straks ons land gaan bewerken zodat we ervan kunnen eten, van kunnen drinken en lichamelijke verzorgingsproducten ervan kunnen maken is een droom die uitkomt. Nu ik dag in dag uit zo bezig ben met het bouwen merk ik dat dit voor mij de essentie is van het leven. Dit is wat het voor mij moet zijn, letterlijk met mijn handen en voeten in de klei en zoveel mogelijk als kan alles zelf moeten doen. Als ik straks geen zin heb om mijn geitje te melken heb ik dus geen melk in mijn koffie, so be it.
Vele mensen zeggen dat ze zoveel bewondering voor ons hebben omdat we het helemaal zelf bouwen en zoveel doorzettingsvermogen hebben. Maar eigenlijk is het gewoon een kwestie van doen, iedereen die dit wil kan dit. Catch that Dream! Vind je het leuk om ons zelfbouw avontuur te volgen, dan kan dat via Instagram; naftsoemitra en/of via Facebook; Catch that dream.