37e blog Jessie Straathof en Tom Veldhuizen

”Samen met de buurtuinen vormen we een groen geheel”

Wij zijn Tom en Jessie, we wonen samen met onze kat op veld J aan de Hildegard van Bingenweg. Als in 2014 de eerste kavels in Oosterwold worden uitgegeven komen wij het initiatief in Almere al snel via via op het spoor. Destijds hadden we al wel een hele hoop wilde plannen over containerwoningen (we hadden in Amersfoort ook al een tijd in een container gewoond) maar de financiële kant van het verhaal was nog totaal niet toereikend. Na enkele jaren huizen en voornamelijk tuinen of stukken land te hebben gezocht, kwamen we een initiatief tegen wat in eerste instantie in het oosten van het land zou komen, maar uiteindelijk het huidige dorpslandgoed ’t Eemgoed is geworden. Zodra dit project naar Almere verhuisde hebben wij ons daar ook voor ingeschreven, maar na een jaar deed de gelegenheid zich voor een groter kavel en huis te kunnen kopen in een ander CPO-initiatief. Toen de grondoverdracht had plaatsgevonden zijn we meteen begonnen met het belangrijkste onderdeel van het huis, de tuin. Uiteindelijk hebben we een cascowoning laten opleveren, die we zelf hebben afgebouwd. Met de kerst van 2021 zijn wij over gegaan naar Oosterwold, wat nogal wat voeten in de aarde heeft gehad. We hebben geen auto, wat in Almere nogal een dingetje blijkt te zijn.  

Duizenden dansmuggen in de avondzon

Het afgelopen jaar hebben we ons vooral bezig gehouden met de tuin, het opzetten van een kleine kwekerij voor vaste planten en het afmaken van het huis. Het is bijzonder interessant om mee te maken hoe een voormalige landbouwkavel binnen korte tijd en met minimale middelen kan worden omgevormd tot groene oase, met een enorme toename van insectenleven, vogels en zoogdieren. Vossen, marters en reeën in de tuin, grote groepen spreeuwen, putters en kramsvogels in de winter. De eerste veldleeuwerik in februari, duizenden dansmuggen in de avondzon, die ene week in september dat de hele tuin vol met zilverachtig spinnen rag hangt. De zo verfoeide glibberige polderklei heeft zich met enige inzet van onze kant, de regenwormen en enorme ladingen compost en bladaarde inmiddels ontwikkeld tot een rulle, zeer goed te bewerken bodem.  

De opbrengsten in uit de moestuin zijn vooralsnog de grootste die wij in 10 jaar moestuinen (op zandgrond) hebben meegemaakt. De tuin is inmiddels een volwaardige vaste plantentuin geworden, met fruitbomen als houtachtige laag. Samen met de buurtuinen vormen we een groen geheel, waardoor iedereen van elkaars groen kan genieten. De doorwaadbare zone wordt veelvuldig gebruikt om even bij elkaar te buurten of door nieuwsgierige mensen om de tuinen te bekijken. De kwekerij, die in eerste instantie was bedoeld om planten voor eigen tuin te kweken is nu ook open voor bezoek. De lol van het kweken en de anticipatie van opkomende zaailingen blijft ieder seizoen weer leuk. Zowel voor de moestuin als voor de siertuin. Inmiddels kijken wij ook alweer uit naar het potentieel van een extra stuk grond, om de kweek en tuin neigingen nog meer uit te breiden. Want 2000 vierkante meter is leuk, maar een hectare, daar kun je pas echt wat mee!