Bij het zien van mijn naam zetten vermoedelijk een hoop lezers zich schrap en anderen verkneukelen zich weer over wat er nu weer uit mijn koker komt. Deze keer wil ik eens geen kritiek leveren. Dat heb ik op diverse plaatsen genoeg gespuid. Daarom gaat het over vallen, opstaan en doorzetten. Ik heb twee bijzonder zware jaren achter de rug en heel wat tranen gelaten.
Het zwaarste en tijdrovendste was zoals waarschijnlijk bij iedereen de weg. De bouwaanvraag was, daarmee vergeleken, een eitje. Immers, bouwkundige adviseurs en leveranciers zorgen voor de technische verantwoording. Ik hoefde alleen maar in te tikken in het bijzonder gebruiksonvriendelijke Omgevingsloket. In mei 2017 besloten wij na 35 jaar tot echtscheiding. Naast de emoties betekent dat het gemis van mijn bijzonder handige en intelligente ex. Zeer hinderlijk was mijn gebrek aan enige technische vaardigheid of inzicht. Wel kan ik goed regelen en ritselen. Gelukkig werd ik gesteund door mijn enorme netwerk van familie, vrienden, oude- en nieuwe buren en ingehuurde krachten.
Een vluchtelingengezin woonde veertien maanden bij mij in en we leefden als gezin samen. Dat was in het begin heel fijn; het is leuk om twee jonge kinderen te helpen met een goede start hier. Ze zijn gek op mij; hun mentale en lichamelijke ellende verbeterde zienderogen. Wel putte de situatie mij mentaal uit. Behalve mijn eigen berg aan uitdagingen, vond ik dat ik, bij gebrek aan anderen, hun leven op de rails moest zetten. Het is onvoorstelbaar wat ze op hun pad vinden. De voortgang van de bouw leed eronder.
In de bouw ging ook van alles mis door gebrek aan kennis, tijd en energie aan mijn kant. Normaal zit ik overal bovenop. Er ontstond gedonder over censuur. Want er wordt gedreigd met boetebeding als ik uit de school klap. Dat slaat nergens op want zoals een mede initiatiefnemer zo treffend opmerkt: geheimhoudingsbeding slaat op prijzen, contacten en constructie, en geldt niet voor prutswerk. Gelukkig heb ik een rechtsbijstandsverzekering. Die heb je echt wel nodig als je gaat bouwen. Maar dat voorkomt bouwvertraging niet.
De hopelijk laatste tegenvaller was het bericht dat mijn hypothecair uitgeleende geld waar ik sinds juli 2017 op wacht, voorlopig niet terugkomt. Ik was al te murw om me er nog wat van aan te trekken. Het is heel bevrijdend als je met de rug tegen de muur staat en je geen keus meer hebt. Ik heb eindelijk tijd en puf om andere zaken af te handelen. Er is nog net genoeg geld om de mantelzorgwoning voor mijn moeder af te bouwen en ik ga er zelf tijdelijk in wonen. Ma komt in de weekenden logeren als overgangsfase. Nu woon ik in de ruwbouw zonder douche of wc. Reetjes lopen door de tuin en het is hier zo stil en lekker donker aan de bosrand. Een vosje is ook al langs geweest. Ja, ik ben hier gelukkig. Het afzien is het zeker waard.
Loes Walsteijn woont aan de Vrije vogellaan. Ze is de 2e initiatiefnemer van deze vlog & blog-estafette over ervaringen met zelf bouwen in Oosterwold. Loes geeft het stokje door aan Soemitra Hermelijn. Wil je ook jouw ervaringen delen met zelf bouwen in Oosterwold? Laat het ons weten door te mailen naar: oosterwold@almere.nl. Vermeld hierbij ook je naam, telefoonnummer en adres.
Disclaimer: het team Oosterwold biedt initiatiefnemers met de vlog& blog-estafette een open podium waarin zij hun ervaringen over initiatief nemen in Oosterwold kunnen delen met mede-initiatiefnemers en belangstellenden. De gebiedsorganisatie is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de blogs en vlogs en zal actie ondernemen indien uit de blogs en vlogs een gebruik in strijd met wet- en regelgeving blijkt. De gebiedsorganisatie aanvaardt geen aansprakelijkheid voor consequenties die daar eventueel uit voortvloeien en kan in het uiterste geval weigeren een blog of vlog te publiceren.
