‘Welkom bij het Paradijsvogelbosje’. Wie van de Paradijsvogelweg de Frederik van Eedenweg inrijdt, leest het op het bord dat aan het begin van de straat staat opgesteld. Op een van de eerste zomerse dagen van 2018, werken bewoners en werklui zich flink in het zweet.

Albert Waninge (34) is een van hen. Samen met zijn vrouw Janneke (30) en hun twee kinderen Henri (5) en Kerstine (6) verhuizen ze binnenkort van hun rijtjeswoning in Almere Buiten naar Oosterwold. “Er moet dan nog wel wat afgewerkt worden, maar we kunnen er dan wel in leven”, vertelt Albert tijdens een van zijn klusdagen. Het gezin hikte al jaren tegen een overstap naar Oosterwold aan. “In 2013 hoorden we er volgens mij voor het eerst over, maar twijfelden nog. Janneke komt uit Utrecht, ik uit Drenthe en we wilden eerst wat meer het Noordoosten van het land op. Daarnaast was het ook zo dat je ook vaak je werk achterna reist. Later, in 2015, dachten we: Oosterwold is zo’n fantastisch project, dit moeten we gewoon doen.” En dus kwam er schot in de zaak. Op moment van schrijven is de verhuizing dichtbij. “Er zijn meerdere redenen waarom we dit wilden”, licht Albert toe. “Het leek ons fijn wonen in het buitengebied van een grote stad, zeker gezien de lage grondprijs. Hiervoor woonden we nog in de binnenstad en daar ben ik helemaal niet van. Dat we in Buiten een achtertuin hadden, was al een hele verbetering. Ook hadden we inmiddels hier al wat vrienden gemaakt en dat was dan ook een extra reden om in Almere te blijven. En wat het werk betreft: het werk komt maar naar ons toe. Dat is hoe we er nu in staan. We gaan nu van nomade naar landbouwer.”

‘Lui tuinieren’
Ook de filosofie achter het gebied trok de familie Waninge naar Oosterwold. “Zelfvoorzienend zijn spreekt ons enorm aan.” Dat gaat ook gebeuren. “Wij willen ons zelf ook voorzien van vlees, vis, fruit, groenten en kruiden. We hebben een grote vijver, kippen, konijn en in de grote tuin verbouwen we nu al een en ander. Dat doen we volgens de filosofie van de permacultuur, een “luie” vorm van tuinieren. We gebruiken vooral planten die meerdere jaren meegaan, zoals fruitbomen. Daarmee beperken we ook het zaaien en onkruid wieden. We willen het aan de natuur laten. Slakken in de tuin gaan we niet bestrijden omdat andere dieren ze wel opeten.”

Mooiste plek in het land De familie is aangesloten bij een Vereniging van Eigenaren waar zo’n 25 kavels onder vallen. Er is sprake van solidariteit in deze groep. “De vereniging wordt goed bestuurd, daar ben ik positief over. Daarnaast is het ook zo dat je als bewoner tot op zekere hoogte relaxed moet zijn wil je hieraan beginnen. Je moet ook geven en niet alleen nemen. Maar in onze vereniging is alles goed vastgelegd”, vindt Albert. “Zo worden de kosten naar verhouding verrekend. Ook achteraf, als blijkt dat iemand voor de aanleg van de weg een groter stuk van zijn grond moet inleveren, omdat de weg toevallig langs meerdere kanten van hun kavel loopt. Er zijn duidelijke afspraken en dat zorgt er ook voor dat de aanleg soepel verloopt.” Albert vindt dat de band bij het Paradijsvogelbosje (waar ook zijn schoonouders toe behoren) al best hecht is. “De lijntjes zijn kort. Zo is er elke maand een buurtborrel. Maar ook de bouwaansluiting wordt met elkaar gedeeld. Dat scheelt ook weer in de kosten. Niet alleen dit is mooi, maar Oosterwold in zijn geheel is een fantastisch gebied. Ik denk straks zelfs een van de mooiste plekken van Nederland.”